Nicolas Dubreuille's reis naar kunst was omslachtig: nadat hij begon in visuele communicatie, als grafisch ontwerper en een uitgebreide keramiekpraktijk, wijdde hij zich medio 2010 aan het beeldhouwen van pijn. Zijn kunst werd geleidelijk aan de taal van de meetkunde onderworpen en gaf er een speelse geest aan, met uitzondering van de soberheid die vaak gepaard gaat met deze vorm van kunst.