Mikael Takacs b. 1988 is een marmermaker gevestigd in Stockholm, Zweden. Hij gebruikt pipetten om acrylverf over het canvas te verdelen om zijn onderwerpen te creëren, die hij vervolgens vervormt door de verf met verschillende gereedschappen, zoals stokken en kammen, te slepen. Hij combineert de klassieke abstracte expressie van marmering met concrete figuren. Dit resulteert in ingewikkelde vlijmscherpe patronen die over het canvas dwarrelen als je het van dichtbij bekijkt, en dat vervolgens de vorm aanneemt van een portret als je een paar stappen achteruit zet.
Marmering bestaat al honderden jaren, maar desondanks worden zijn acrylschilderijen vaak verward met digitale kunst. Hij gebruikt eerst druppelaars om verf op het doek te gieten, dat volledig horizontaal moet zijn, anders loopt de verf van het canvas af. Wanneer de verf over het doek wordt verdeeld, begint hij het portret te vervormen door de verf met verschillende gereedschappen, zoals stokken en kammen, te slepen. Dit resulteert in ingewikkelde patronen die zijn onderwerpen vormen, een proces dat ze anoniem maakt.
Hoewel de patronen op zichzelf erg scherp zijn, kunnen ze ervoor zorgen dat de figuur er wazig of wazig uitziet, wat een enigszins anonimiserend effect kan hebben. Dit kan het zowel gemakkelijker als moeilijker maken om met hen in contact te komen. Het is moeilijker in die zin dat je niet echt kunt zien wie het is, of misschien zelfs wat het is. Het kan om dezelfde reden gemakkelijker zijn om met hen in contact te komen, omdat je zoveel van je eigen gedachten kunt projecteren op iemand die je nauwelijks kunt zien. Het levendige en abstracte staat in contrast met het vage en figuratieve.