Die dingen die we dragen en die we zien die kunst op zich zijn. De schoonheid die varieert van de simpele — Converse sneakers? -- tot de elegante schoenen van Louboutin, tassen van Delvaux en meer -- en daarmee de schoonheid die inherent is aan de viering van het leven zelf. De „" iconen "”.”

Maar had die kunst een naam? Was het onderdeel van een genre. Een veld? Na studie kwam Michelle tot de conclusie dat Andy Warhol ontroerd was door dezelfde passie toen hij zijn Campbell Soup Cans schilderde. Een andere inspiratiebron voor Michelle was Wayne Thiebaud, de Amerikaanse kunstenaar uit het midden van de 20e eeuw, algemeen bekend om zijn kleurrijke werken met taarten, lippenstiften, verfblikken, ijshoorntjes en meer. „Als Thiebaud zijn taarten op taartplateaus afbeeldt, voel je leven en vreugde in de taarten en zelfs op de tribunes.” Michelle bestudeerde ook uitgebreid het werk van de hedendaagse Duitse kunstenaar Sebastian Krüger met zijn „New Pop Realism”. Pop Art” Misschien... maar net als de rolmodellen die haar voorgingen, houdt Michelle van de realiteit die in de pop ligt, niet van het komische, het satirische of het cynische.