Juliette Clovis, geboren in 1978, is een Franse beeldend kunstenaar die in het zuidwesten van Frankrijk woont. Na haar studie rechten en kunstgeschiedenis aan L'Ecole du Louvre heeft ze 2 jaar in de communicatie gewerkt. In 2004 verliet ze haar baan, behaalde ze een professionele graad in grafisch ontwerp aan L'Ecole des Gobelins en besloot ze zich vervolgens aan haar kunst te wijden.

Juliette's werk verkent twee hoofdlijnen: ten eerste het idee van een onophoudelijke en universele levenscyclus, en ten tweede de voortdurende zoektocht naar een evenwicht dat voortkomt uit contrasten en tegenstellingen. Als multidisciplinaire kunstenaar heeft de technische vaardigheid altijd centraal gestaan in haar werk. Juliette behoort tot deze nieuwe categorie hedendaagse kunstenaars die gebruik maken van de gebaren en uitmuntendheid van vakmanschap, hun artistieke visie toevoegen en deze in de hedendaagse kunst omzetten. Haar huidige productie ontwikkelt zich voornamelijk rond beeldhouwkunst met haar favoriete medium: porselein.

In haar recente werk verkent de kunstenaar de ambivalentie van de mens in zijn relatie met de natuur die hem omringt. De reflectie rond de aanwezigheid van de mens in de wereld, die resulteert in de geleidelijke vernietiging van de natuurlijke omgeving, wordt door de kunstenaar geobjectiveerd in haar sculpturen waar fauna en flora zich lijken aan te passen aan hun omgeving. Door dubbelzinnigheid te combineren en metaforen te gebruiken, schommelt haar werk tussen een profetisch beeld dat de geboorte aankondigt van een nieuw levend wezen, een menselijk lichaam met een half dierlijk, half plantaardig gezicht; en het begin van de dood veroorzaakt door een hongerige natuur die haar rechten terug wil nemen. Symbolen zijn overal sterk. Slangen, vlinders, chrysanten, vanitas, eieren... zulke klassieke symbolen die zo vaak worden gebruikt in de kunstgeschiedenis, maar die ook worden gekozen om zowel leven als dood of idee van de levenscyclus weer te geven. De kunstenaar is vooral geïnspireerd door de barokke geest en mengt graag referenties en speelt met invloeden en codes; hij probeert een wereld van contrasten en verschillen harmonieus te maken.

‍