Het werk van Johann Alexis von Haehling navigeert op de diepgaande kruispunten van kunst, filosofie en milieuactie. Zijn kunst is diep betrokken bij de kernaspecten van het menselijk bestaan — bewustzijn, lichaam en ziel — en zet aan tot reflectie over onze maatschappelijke rollen en milieueffecten. Door onze oorsprong, onze huidige toestand en ons potentieel om de harmonie met de aardse systemen te herwinnen in twijfel te trekken, plaatst von Haehling zijn werk in de voorhoede van een betekenisvol artistiek discours. Zijn artistieke praktijk wordt verrijkt door zijn uitgebreide ervaring als curator voor internationale private en publieke instellingen sinds 2001, die zijn benadering van kunst diepgaand heeft beïnvloed.

‍

Als oprichter van de Arts & Nature Social Club brengt hij wetenschappers, kunstenaars en ondernemers samen om maatschappelijke transformatie te stimuleren, geïnspireerd door het concept van sociale sculptuur, een theorie ontwikkeld door Joseph Beuys die het transformatieve potentieel van kunst in de samenleving benadrukt. Zijn samenwerking met invloedrijke figuren zoals Hermann Nitsch, Julian Schnabel, Aaron Rose, Friederike Reveman, Johnny Abrahams en Stefan Strumbel heeft zijn artistieke visie verder vormgegeven en een dynamische uitwisseling van ideeën bevorderd die zijn werk doordringt.

‍

De abstracte schilderijen van Von Haehling onderscheiden zich door hun minimalistische esthetiek, waarbij gebruik wordt gemaakt van een palet van ingetogen kleuren en eenvoudige vormen die uitnodigen tot meditatie en introspectie. Deze stukken zijn niet alleen bedoeld om te bekijken, maar zijn ontworpen als ruimtes voor intellectuele en spirituele betrokkenheid, waarbij wordt nagedacht over hoe eenvoud en vloeibaarheid ons leven kunnen beïnvloeden en een wereldwijd harmonieus bestaan kunnen bevorderen.

‍

Onder zijn recente werken zijn „Universal Rocks II” en „Universal Rocks III” een voorbeeld van zijn aanpak, waarbij een mengsel van pigment en hars op onbewerkt canvas is verwerkt, waarbij mambazwart diepte en complexiteit toevoegt. „Black Dune I” en „Black Dune II” weerspiegelen deze thematische zorg, waarbij op dezelfde manier gebruik wordt gemaakt van eikenhouten schaduwkaders die hun visuele impact versterken en de thematische diepte onderstrepen.

‍

In zijn sculpturale verkenningen tonen „The Voids II” en „The Voids Uplifted I” de toewijding van von Haehling aan materiële diversiteit en complexiteit. Deze stukken combineren elementen zoals beton, metaal, plexiglas, aluminium en mambazwart, verwerkt tot ingewikkelde structuren die kijkers uitdagen om zowel de fysieke als de metaforische ruimtes die ze bewonen te heroverwegen.

‍

Elk kunstwerk van Johann Alexis von Haehling biedt een uniek perspectief op de toestand van onze wereld en onze rol daarin, en dient als meer dan louter artistieke uitingen — het zijn oproepen tot een bredere dialoog over duurzaamheid, identiteit en de toekomst van de mensheid.